Śladami herosów #4

Wygląda na to, że muszę ostatecznie porzucić pomysł na jednolity wygląd każdej odsłony tej rubryki. Dziś podziałka została zaproponowana przez Łukasza Mazura i zaakceptowałem ją, chociaż po delikatnym przemeblowaniu. Skoro już o nim wspomniałem, chyba wiadomo kto stał się bohaterem dzisiejszej odsłony tej rubryki. Panie i panowie, oto najważniejsze komiksy o zielonym gościu z grzebieniem na głowie :) Lecz niekoniecznie wszystkie powinny zostać przeczytane. Zresztą, najlepiej będzie jak sprawdzicie sami.

TYTUŁY GŁÓWNE:

The Savage Dragon vol. 1 (lipiec-grudzień 1992) – testowa miniseria, która miała sprawdzić reakcję czytelników na nowego bohatera. Liczy sobie trzy numery, które ukazywały się mniej więcej co dwa miesiące. Nietrudno się domyśleć, że przyjęto ją bardzo ciepło, co zaowocowało kontynuacją. Pierwszy numer tej miniserii ozdobiono najpopularniejszą do dziś okładką z udziałem Savage Dragona, niedawno nawet przerobioną na potrzeby cyklu „Spawn”

The Savage Dragon vol. 2 (czerwiec 1993-trwa) – być może wszyscy o tym wiedzieliście, ale aktualnie publikowana seria to tak naprawdę drugi wolumin przygód Dragona. Początkowo seria stanowiła kapitalną lekturę i świetną rozrywkę, by z czasem sukcesywnie obniżać swój poziom. Obecnie tytuł zbliża się do dwusetnego numeru, a Erik Larsen robi co może by jakoś odbudować swoje dzieło, które coraz rzadziej łapie się do topowej trzysetki najlepiej sprzedających się komiksów danego miesiąca. Tak czy inaczej, jest to lektura obowiązkowa.

The Dragon (marzec-lipiec 1996) – Jak już wspomniałem, pierwsza historia z udziałem Savage Dragona, niejako testowa, liczyła sobie zaledwie trzy numery, które kilka lat później zostały rozszerzone do pięciu właśnie na łamach miniserii "The Dragon", która zawierała dodatkowe sceny oraz wydarzenia z vol 1.

NAJWAŻNIEJSZE TYTUŁY POBOCZNE:

Freak Force vol. 1 (grudzień 1993-lipiec 1995) – początkowo Erik Larsen planował, by jego studio w strukturach Image wypracowało sobie własną gamę tytułów, lecz ostatecznie wiele z tego nie wyszło. Właściwie jedyny efekt starań to ta seria, która doczekała się 18 numerów oraz gościnnego występu w jednym z numerów pierwszej serii „WildC.A.T.S.”. Grupa tytułowych dziwaków to ważny fragment uniwersum Dragona, stąd też obecność tego tytułu w dzisiejszym zestawieniu.

Freak Force vol. 2 (kwiecień-lipiec 1997) – drugie podejście do publikowania tego tytułu było jeszcze mnie okazałe niż wyżej wspomniany tytuł. Miniseria zalicza trzy numery i znika. Podobnie jak w przypadku pierwszego woluminu, Savage Dragon pojawia się w epizodycznych rolach.

Image United (listopad 2010-wrzesień 2011, tytuł niedokończony) – Łukasz zasugerował, żebym jednak umieścił ten tytuł w zestawieniu, pomimo tego iż jego zakończenia nigdy nie doczekamy. Dlaczego? Według zapowiedzi Erika Larsena, crossover ten miał mieć reperkusje dla postaci Dragona. Jednak jako że tytuł ostatecznie nie doczekał się swojego końca, także i wspomniane wydarzenia nie mogły mieć przełożenia na solową serię zielonoskórego bohatera.

Savage Dragon/Destroyer Duck + Spider-Man Team-Up #5 (listopad-grudzień 1996) – dwa one-shoty, na łamach których dochodzi do „nieoficjalnego” spotkania trzech herosów wymienionych w tytułach. Niestety nie znam zawartości tych komiksów, lecz wierzę Łukaszowi na słowo i skoro zasugerował on umieszczenie tego komiksu wśród ważniejszych, to tak też się stało.

Savage Dragon: Sex and Violence (sierpień-wrzesień 1997) – z opisu na serwisie Comicvine wyciągnąłem informację, iż na łamach tej krótkiej miniserii debiutuje Smasher, która później zostanie żoną Savage Dragona, a przy tym bardzo ważną postacią w uniwersum tego herosa. To chyba wystarczająca rekomendacja, by sięgnąć po ten komiks? 

TYTUŁY POBOCZNE MNIEJ WAŻNE:

The Dragon: Blood and Guts (marzec-maj 1995) – gdy pierwsza miłość Savage Dragona zostaje zamordowana, bohater nosił się nawet z zamiarem opuszczenia policji. Ostatecznie zgadza się na wykonanie ostatniego zadania, które przeradza się w wielką zadymę. Miniseria stanowiąca raczej jedynie ciekawostkę, którą można przeczytać, ale i nie straci się wiele, jeśli się tego nie zrobi. Wybór należy do Was.

Mars Attack The Savage Dragon (grudzień 1996-marzec 1997) – na lata przed przejęciem praw do wydawania przygód Marsjan przez IDW, nieistniejące już wydawnictwo Topos postanowiło wykorzystać ogromną wówczas popularność Savage Dragona i sparować go z szalonymi najeźdźcami z kosmosu. Efektem tego jest czteroczęściowa miniseria skierowana w zasadzie tylko do fanatyków przynajmniej jednej z tych marek.

Superman and Savage Dragon: Metropolis (listopad 1999) oraz Chicago (styczeń 2002) – dwa one-shoty na łamach których dochodzi do spotkania Dragona z Człowiekiem ze Stali. Oba mają charakter luźnego czytadła i nie są w żaden sposób ze sobą powiązane, a powstały w ramach krótkiej akcji współpracy DC z Image.

SuperPatriot (lipiec-grudzień 1993) – najpopularniejszy członek Freak Force we własnej miniserii. Ciekawy zestaw twórców i kompletny brak spodziewanego sukcesu. Erik Larsen na tym jednak nie poprzestał i wysłał postać tę w tułaczkę po innych studiach Image Comics – występy w „Glory” Roba Liefelda oraz „Invincible” Roberta Kirkmana – by ostatecznie dać postaci kolejne trzy miniserie.

SuperPatriot: Liberty and Justice (czerwiec-październik 1995) – chronologicznie druga miniseria z udziałem tego herosa. Ponownie na stołku scenarzysty znalazł się Keith Giffen, a rysownikiem został utalentowany Dave Johnson. Tytuł był chyba porażką, ponieważ postać SuperPatriota zniknęła na kilka lat, aż do...

SuperPatriot: America’s Fighting Force (lipiec-październik 2002) – pierwsze z dwóch podejść Roberta Kirkmana do tej postaci. Udane, o czym świadczy dośc szybkie opublikowanie kolejnej miniserii.

SuperPatriot: War On Terror (lipiec 2004-styczeń 2007) – niech Was nie zdziwią daty zawarte w nawiasie, tytuł ten był czteroczęściową miniserią, która z różnych powodów ukazywała się w tempie jednego numeru na rok. I jak dotąd ostatecznie zakończyła solową karierę SuperPatriota.

Teenage Mutant Ninja Turtles/Savage Dragon Crossover (sierpień 1995) – pierwszy crossover Savage Dragonanie opublikowany przez Image, lecz nie pierwsze spotkanie tej postaci z Żółwiami Ninja. To miało miejsce w drugim numerze aktualnie wydawanej serii. komiks oficjalnie wydany przez Topos podejmuje wątki ze wspomnianego zeszytu, dlatego też warto go znać przez zabraniem się za lekturę tego one-shotu.

The Savage Dragon/Marshal Law (lipiec-sierpień 1997) – kolejny przykład tego, że swego czasu drogi Savage Dragona krzyżowano z kim popadnie. Nawet jeśli była to postać, która tak naprawdę nigdy nie zdobyła jakiejś dużej popularności. Komiks ten od reszty crossoverów odróżnia fakt, że został opublikowany wyłącznie w wersji czarno-białej.

The Savage Dragon: Red Horison (luty-maj 1997) – jak już pewnie zauważyliście, rok 1997 był jednym z najlepszych dla postaci Dragona, ponieważ wtedy praktycznie każdego miesiąca można było nabyć nawet i dwa komiksy z jego udziałem. Szkoda tylko, że informacje na temat niektórych tytułów zniknęły, ponieważ na temat tej miniserii nie dowiedziałem się kompletnie nic konkretnego.

The Savage Dragon vs The Savage Megaton Man (marzec 1993) – ostatnia pozycja w dzisiejszej odsłonie „Śladami herosów” to kolejna podróż Savage Dragona do innego uniwersum i sparowanie z postacią mało znaną. Tu jednak trzeba zaznaczyć, że Megaton Man został przeniesiony do Image Comics i stał się na jakiś czas w miarę stałym członkiem obsady regularnej serii z przygodami Savage Dragona.