Top 5 #7: Największe opóźnienia 2013 roku

Jeśli śledzicie regularnie tego bloga, zapewne nieraz rzuciły się Wam w oczy takie słowo jak „opóźnienia” lub jego odmiany. Image Comics niestety ma to do siebie, że całkowita swoboda dana twórcom oznacza także czasem bardzo swobodne ich podejście do swoich obowiązków, czego rezultatami są opóźnienia zapowiadanych numerów serii. W dzisiejszej odsłonie Top 5 skupiam się na tych tytułach z 2013 roku, które nieustannie przesuwane były w terminarzu wydawniczym, ale nie te, które udawały się na zaplanowane, kilkumiesięczne przerwy między poszczególnymi story-arcami. Jeśli coś pominąłem, oczywiście dajcie znać.

5. Non-Humans

Czteroczęściowa miniseria, która potrzebowała dziewięciu miesięcy na ukazanie się w całości. Największy poślizg dzieło Glena Brunswicka i Whilce’a Portacio zaliczyło jednak pomiędzy drugim i trzecim numerem, gdy przerwa wyniosła cztery miesiące. Tu jednak będę starać się nieco obronić twórców – Portacio jakiś czas temu miał ogromne problemy ze zdrowiem i tak skomplikowany graficznie projekt musiał nadwyrężyć jego siły. Warto zaznaczyć, że od tego czasu artysta nie stworzył ilustracji do żadnego tytułu.

Podsumowanie: 4 miesiące między numerami #2 i #3

4. America’s Got Powers oraz Nowhere Men

Tuż za podium ulokowane zostają dwa tytuły, które zaliczyły podobne poślizgi. Pierwszy z wymienionych ucierpiał z powodu Bryana Hitcha, który w trakcie ilustrowania scenariusza Jonathana Rossa przeskoczył do Marvela, by narysować kilka numerów „Age of Ultron”. Następnie wrócił do Image i w udzielonym wywiadzie lakonicznie stwierdził, że „miał pewne problemy z terminarzem” w efekcie których siedmioczęściowa miniseria ukazywała się 17 miesięcy. Najmocniejszy poślizg, bo trwający pięć miesięcy, zaliczono między zeszytami #5 oraz #6.

Z kolei problemy „Nowhere Men” są już trudniejsze do wyjaśnienia. Scenarzystą tytułu jest Eric Stephenson – redaktor naczelny Image Comics i niektórzy stwierdzą, że tym samym jest on bardzo zajętym człowiekiem. Przypadki Dana DiDio i Joego Quesady pokazują jednak, że w znacznie większych firmach naczelni dawali radę pisać skrypty w terminach. Jednak w odróżnieniu od nich, dzieło Stephensona jest naprawdę zacnym kawałkiem lektury, a nie crapem pokroju „O.M.A.C.” z DC New 52 czy znienawidzonym przez fanów „Spider-Man: One More Day”.

Podsumowanie: „America’s Got Powers” – 5 miesięcy między numerami #5 i #6, „Nowhere Men” – 5 miesięcy między numerami #5 i #6

3. Jupiter’s Legacy

Trzecie miejsce nieco na wyrost, lecz nie przewiduję dalszych opóźnień czwartego zeszytu serii. Ten ukazać ma się pod koniec lutego, podczas gdy #3 swoją premierę miał na początku września. Do równych sześciu miesięcy poślizgu zabrakło dosłownie dziesięciu dni. No ale kto wie – może termin ten jeszcze ulegnie zmianie? Kogo winić za taką obsuwę? Wydaje się że rysownika serii Franka Quitely’ego, który zawsze miał potężne problemy z trzymaniem się terminów, lecz z drugiej strony przyznać trzeba, że jeszcze nigdy nie były one aż tak dotkliwe. Być może w lutym dowiemy się, czy ten długi czas oczekiwania przekuje się na naprawdę dobry graficznie komiks.

Podsumowanie: Niecałe 6 miesięcy między numerami #3 i #4

2. Secret

Sądziłem że tytuł ten wyląduje w jednej z kolejnych odsłon Top 5, która poświęcona będzie tytułom nigdy nie zakończonym. Tymczasem po czternastu miesiącach przerwy trzeci numer pojawił się na sklepowych półkach, a po kolejnych czterech – czwarty. Tym samym „Secret” powinno więc dwa razy pojawić się w dzisiejszej odsłonie moich wyliczanek. Ponownie za kłopoty z wydawanie tego tytułu odpowiedzialny jest rysownik – Ryan Bodenheim. Kontrakt na serię spisany został tak, że Jonathan Hickman nie mógł zmienić rysownika w trakcie tworzenia, a ponieważ scenarzysta koniecznie chciał doprowadzić „Secret” do końca – musiał czekać. Na ironie nieco zakrawa w dodatku fakt, że na marzec zapowiedziano wydanie zbiorcze komiksu, które zawierać ma... osiem zeszytów cyklu. Przypomnę: w połowie stycznia ukazały się dopiero cztery. Powodzenia życzę.

Podsumowanie: 14 miesięcy między numerami #2 i #3

1. Godland

Zwycięzcą rankingu jest tytuł bardzo osobliwy, ponieważ chociaż praktycznie od początku swojego istnienia cierpiała na potężne opóźnienia. Wystarczy powiedzieć, że przez osiem lat ukazało się... 37 numerów. Daje to niecałe pięć zeszytów rocznie, które publikowano na zasadzie „jak coś mamy to wydajemy”. Co ciekawe, „Godland” udało się skończyć, co wiązało się nie tylko z największym opóźnieniem w historii tytułu, ale także z jego przemianowaniem. Zeszyt oznaczony jako „Godland Finale” najpierw miał nosić numer #37 i zaczynać ostatnią historię cyklu. Następnie jednak uznano, że czytelnicy dość się nacierpieli i dodano określoną ilość stron, a całość miała domykać wszelkie wątki. Oczywiście rysownik nie dał rady unieść większej ilości materiału do stworzenia, co zresztą przyznał sam Joe Casey. W końcu jednak „Godland Finale” udało się opublikować – w grudniu 2013 roku i szesnaście miesięcy po ukazaniu się #36.

Podsumowanie: 16 miesięcy między numerem #36 i „Godland Finale”

Specjalne wyróżnienie: Chin Music  

Pierwsze w historii Top 5 specjalne wyróżnienie idzie na koncie Steve’a Nilesa i Tony’ego Harrisa, których „Chin Music #3” miało ukazać się po sześciu miesiącach przerwy od opublikowania drugiego numeru. Niestety, zeszyt ten oraz oba kolejne wyleciały totalnie z zapowiedzi Image Comics, co powoduje, że powinniśmy pytać nie kiedy, ale czy w ogóle tytuł ten doczeka się kolejnych odsłon.